 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/3142
Karar No : 1996/14072
Tarih : 19.06.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, vefa tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : İşyerinde uygulanmakta olan Toplu İş Sözleşmesi'nin 31. maddesinde "kıdem tazminatından yararlanma hakkı olmayan işçilerden kendi isteğiyle işten ayrılanlara, her tam hizmet yılı için 50 günlük ücreti tutarında vefa tazminatı ödenir" denilmektedir. Bu düzenleme içeriğine göre "vefa tazminatı" adı altındaki tazminat, kıdem tazminatı niteliğindedir. 1475 Sayılı İş Kanunu 14. maddesi kıdem tazminatını öngörmekte olup ayrıntılı kurallara yer vermiş ve hangi hallerde kıdem tazminatı ödenmesi gerektiğini doyurucu biçimde düzenlenmiştir. İşçinin kendi isteğiyle işten ayrılması yani istifa hali, kıdem tazminatını gerektirecek bir fesih şekli olarak öngörmemiştir. Anılan 31. madde kuralı İş Kanunu'nun 14. maddesine açık biçimde aykırıdır. Böyle olunca 31. maddeye göre vefa tazminatı adı altında kıdem tazminatına hükmedilmiş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 19.06.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.