 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/2720
Karar No : 1996/11934
Tarih : 28.05.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki ihbar kıdem tazminatı, ikramiye, fazla çalışma ve izin ücretiyle bayram ve hafta tatili gündeliklerinin ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak, davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 28.5.1996 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılar adına Avukat V.S. ile karşı taraf adına Avukat S.D. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - İşyerinde tutulan tutanak ve davalı tanıklarının anlatımlarına göre, davacı işçinin gece işyerine hayat kadını getirdiği anlaşılmaktadır. Birbirini doğrulayan ve ayrıntılı biçimde olayın meydana geldiğini gösteren deliller karşısında davalı işverenin iş aktini 17/11.d maddesi uyarınca haklı olarak fesh ettiği sonucuna varılarak ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddine karar verilmelidir.
3 - Davalı işveren süresi içinde zamanaşımı definde bulunduğu halde mahkemece bu yön dikkate alınmadan hüküm kurulmuştur. Oys kıdem ve ihbar tazminatı dışındaki işçilik hakları B.K. 126 maddesi uyarınca beş yıllık zamanaşımına tabidir. Böyle olunca ek dava 13.7.1995 tarihinde açıldığına göre, o tarihte beş yıl önceki 13.7.1990 tarihinden sonra gerçekleşen işçilik hakları hüküm altına alınmalıdır.
4 - Ek dava konusu olup hüküm altına alınan kalemler için ek dava tarihinden faiz yürütülmelidir. Çünkü ilk kısmı dava anılan hakları için temerrüt oluşturmaz.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA 28.5.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.