 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/23000
Karar No : 1997/6850
Tarih : 7.4.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Dava: Davacı, ihbar, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve izin ücreti, hafta ve genel tatil gündelikleriyle sosyal yardım ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi, 1.3.1992-28.2.1994 tarihleri arası ücretlerini alamadığını ileri sürerek bu döneme ilişkin ücret isteğinde bulunmuş, davalı ise bir işçinin 2 yıl gibi uzun bir süre ücret almaden çalışmasının mümkün bulunmadığını savunmuştur.
Mahkemece ücret ödeme belgeleri verilemediği için alacağa hükmedilmiştir.
Dosya içeriğinden sigorta primlerinin Sosyal Sigortalar Kurumuna yatırıldığı görilmekte ise de, davalı savunmasını kanıtlayıcı şekilde ödeme belgeleri ibraz etmiş değildir. Bu durumda mahkemeve davacı işçiye dava konusu ücretleri almadığı konusunda resen yemin teklif edilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir. Bu yön dikkate alınmaksızın isteğin hüküm altına alınması isabetsiz görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 7.4.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.