 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/22900
Karar No : 1997/6115
Tarih : 27.3.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kötü niyet ve manevi tazminat ile ücret ve ücret farkı alacağının ödetilmesine, davalı ve karşı davacı ise yersiz ödenen ücretin iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, her iki davayı da reddetmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya içeriği ve davacı tanıklarının açık anlatımlarına göre davacı işçinin hamile olduğu bunun sonucu olarak raporlar aldığı davalı işverenin rapor alması sonucu devamsızlıkta bulunması üzerine hamile işçinin çalıştırılmayacağı kendisine söylenerek ihbar tazminatı verilmek üzere hizmet sözleşmesinin fesh edildiği davalı tanıkları da olayı doğrulamışlardır. Olayların bu gelişimi 1475 sayılı İş Kanununun 13. maddesinin sondan bir önceki fıkrasında öngörülen kötü niyet unsurunun gerçekleştiğini göstermektedir. Bir bayan işçinin yaşı itibariyle hamile kalması ve raporlar alması kadar doğal bir şey olamaz. Anayasamıza göre herkesin sağlık hakkı güvence altına alınıp aile de toplumun temelini oluşturmaktadır. Bu bakımdan olayda hamile kadını çalıştırmam şeklinde beyanla hizmet sözleşmesinin feshinin kötü niyete dayandığının kabulü gerekir. O halde karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.3.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.
