Davacı, kötüniyet tazminatı, fazla çalışma parası ile gecikme faizinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2. Öte yandan fazla mesai alacağı TİS.den değil kanundan kaynaklanmaktadır. Sorun fazla mesai yapıp yapılmadığı konusuna ilişkin olduğu gibi işyerinde uygulanmakta olan TİS.deki hükümler de yasal hükümlere paralellik taşımaktadır. Bu durumda hüküm altına alınan fazla mesai alacağı için % 30 yasal faiz yürütülmesi gerekirken 2822 sayılı TİSGLK 61. maddesinde öngörülen en yüksek işletme kredisi faizinin yürütülmesi de hatalıdır.

3. Hizmet sözleşmesinin feshinden sonra taraflarca düzenlenen 13.8.1994 tarihli mutabakatnamede davacı gecikme faizinin ilavesi ile taksitler halinde ödenmesini kabul etmiş bulunmaktadır. Bu mutabakatname dışına çıkılarak kıdem tazminatının geç ödenmesi nedeniyle ve mükerrer şekilde faiz ödeme isteğinde bulunulamaz. O halde bu istek reddedilmelidir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 24.3.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972