 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/15014
Karar No : 1996/16843
Tarih : 16.09.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, fazla çalışma partisi ile hafta ve bayram tatili gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalı kuruma ait işyerinde fazla çalışma yaptığını ve bu çalışmalarının karşılıkları ile yine çalıştırıldığı hafta tatili ve bayram günleri karşılıklarının ödenmediği gerekçeleriyle dava açmıştır.
Mahkemece istekler aynen hüküm altına alınmıştır.
Davalı taraf gerek yargılamanın devamı süresince ve gerekse temyiz safahatında, davacının Cumartesi-Pazar ve bayram günlerinde çalıştırılmadığını ve davacının kendi isteği ve müsabakalarda görevlendirildiğini ve bu görevlendirmeler karşılığında kendisine 9 Haziran 1991 gün ve 91/1849 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Gençlek ve Spor Hizmetleri uygulamasında Görevlendirileceklere Ödenecek Ücretlerle İlgili Esaslar çerçevesinde ödeme yapıldığını ve başkaca bir alacağının kalmadığını ileri sürerek bu ödemelrle ilgili belgelere delil olarak dayanmışlardır.
Mahkemenin kararına dayanak yaptığı bilirkişi raporunda, davacının asli görevi dışında müsabakalarda çalıştırıldığı ve bu çalışmaların fazla çalışma olarak değerlendirilmesi gerektiği tespitiyle alacak hesabı yapılmıştır.
Davacı taraf, fazla çalışma ile bayram ve hafta tatillerindeki çalışmaların, müsabakalarda görevlendirilme ile ilgili olduğunu kabul etmişlerdir.
Bu durumda uyuşmazlığın müsabakalardaki çalışmalar ile sınırlı olarak çözüme kavuşturulması gerekir.
Davacının görevi ile ilgili olarak müsabakalarda görevlendirildiği ve kendisine yukarıda belirtilen Bakanlar Kurulu Kararı ile ödemeler yapıldığı açıktır.
Davacı taraf müsabaka gün ve saatleri dışında ayrıca çalışma yaptıklarını iddia etmemişlerdir. Yapılan çalışma karşılıkları işverenin konumu itibariyle belgeye ödendiğinden, çalışma gün ve saatlerinin tanıkla ispatına olanak bulunmamaktadır.
Yapılan çalışma karşılıkları yukarıda belirtilen Bakanlar Kurulu Kararı çerçevesinde ödenmiş olup, bu ödemelerde 4 saat karşılığı bir seans üzerinden değerlendirme yapılmıştır. İşyerinde uygulanan Toplu İş Sözleşmesinin 17. maddesine göre haftalık çalışma süresi 45 saat olarak belirlenmiştir. Yine Toplu İş Sözleşmesinin 31. maddesinde de, Toplu İş Sözleşmesi ile belirlenen haftalık çalışma saatlerinin üzerindeki her türlü çalışma, fazla çalışma şeklinde tanımlanmıştır.
Yine işyerinde haftanın 5 günü 8.30-12.30 ve 13.30-17.30 arasında çalışma yapıldığı ve çalışma saati toplamının 40 saat olduğu anlaşılmaktadır.
Bilirkişi raporunun fazla çalışma ile ilgili bölümünde her Cumartesi 4x2= 8 saat - 2. seans - çalışıldığı kabul edildiği gibi, hafta içinde 5 saat fazla çalışıldığı öngörülerek hesaplama yapılmıştır. Ancak hafta içi normal çalışma süresi 40 saat olup, Toplu İş Sözleşmesine göre 45 saatin üzerindeki çalışmalar fazla çalışma hesabında değerlendirilmesi gerekir. Nitekim bilirkişi raporunun Eylül-Ekim-Aralık-Ocak-Şubat-Mart-Nisan 1994 ayları ile ilgili belirlemesi buna göre yapılmış olup, 45 saatin üzerindeki çalışmalar gözönüne alınmayıp, fazla çalışma süresi tespitine gidilmiş olup, aynı durum 1995 Mayıs-Haziran-Temmuz-Ağustos ayları içinde sürdürülmüştür. Bu aylarda Cumartesi günleri çalışma yapılmadığı sonucuna ulaşılmaktadır.
Yine hafta tatili ve Genel Tatil günlerinde de çalışıldığı kabul edilerek belirlemeler yapılmıştır. Bu tespitlerin nasıl yapıldığı bilirkişi raporunun değerlendirilmesinden anlaşılamamaktadır. Bilirkişi raporunun irdelemeye açık olması esastır.
Taraflar arasında müsabaka saatlerinde çalışıldığı yönünde uyuşmazlık bulunmadığına göre, idarenin hazırladığı belgelerden davacının görevlendirildiği gün ve saatler ayrı ayrı tesbit edilerek ve incelemeye imkan verecek şekilde raporda da gösterilerek ve hafta tatili ile genel tatil günlerinde de gösterilen gün sayısının nasıl tespit edildiği ve bu günler de davacının görevlendirildiği müsabaka olup olmadığı ve varsa kaç seans üzerinden görevlendirme yapıldığı tespit edilerek ve 45 saate kadar olan çalışma saatlerinin hesaplamada gözönüne alınmaması ve görevlendirilen müsabaka gün ve saat-seans-süreleri ayrı ayrı değerlendirilerek, davacının hak ettiği alacak miktarı belirlendiği takdirde bu miktarlardan idarenin ödediği miktarların düşümü yapılması yönüne gidilmeyerek fazla alacak miktarına hükmedilmesi yerinde görülmeyerek mahkeme kararının bu nedenlerle bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, 16.9.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.