 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1996/14144
K. 1996/22247
T. 3.12.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
SENDİKASIZLAŞMA ÇALIŞMASI
KÖTÜNİYET TAZMİNATI
KARAR ÖZETİ : İşveren; sendikasızlaşmayı gerçekleştirmek için davacının işine son vererek, sendika üyeliğinden ayrılmasını sağladıktan sonra, bu işçiyi aynı işyerinde taşeron aracılığı ile kısa bir süre çalıştırıp sözleşmesini feshederse, kötüniyet tazminatı ödemek zorundadır.
(1475 s. iş K. m. 13)
Taraflar arasındaki, kıdem ve kötüniyet tazminatıyle, bayram tatili gündeliklerinin ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle reddine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek, gereği konuşulup. düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- İddia, savunma ve dosya içeriğine göre; davacı, davalıya ait işyerinde çalışmakta iken, son dönemde işyerinde sendikasızlaşma doğrultusunda bir takım girişimlerde bulunulduğu, işverenin sendikadan istifa etmeyen işçilerden bir kısmının hizmet akitlerini feshettiği, bu durumda bulunan işçilerin işverene karşı kötüniyet istemiyle açtıkları davaların yerel mahkemece kabul edildiği ve işveren tarafının temyizi üzerine Dairemizce bu kararların onandığı, bu girişimler sırasında davacı işçinin aktinin Ağustos 1994 tarihinde feshedildiği, fesih sırasında davacıdan ibraname alındığı, feshi müteakip davacının sendikadan istifa ettiği, bunun üzerine yine aynı işyerinde çalışmak üzere bu kez bir taşaronla yeniden hizmet sözleşmesi düzenlenerek, dört ay kadar çalıştığı, taşaron tarafından da sözleşmesinin feshedildiği, bu fesih sırasında ibraname alındığı açık ve seçik olarak anlaşılmaktadır. Olayların bu cereyan şekli mahkemece kabul edilmekle birlikte, davacının sendika üyeliğinden serbest irade ile istifa ettiği sonucuna varılmış ve kötüniyet tazminat isteğinin reddedilmiş olması hatalıdır. Sendikasızlaşma çabalarının yoğunlaştırıldığı bir dönemde, davacının işine önce son verilip sendika üyeliğinden ayrılması sağlandıktan sonra tekrar aynı işyerine alınıp kısa süre çalıştırıldıktan sonra sözleşmesinin feshedilmiş olması davalının kötüniyetle davacıyı işten uzaklaştırdığını göstermeye yeterlidir. Böyle olunca; kötüniyet isteğinin hüküm altına alınması gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten (BOZULMASINA), davacı yararına takdir edilen 2.000.000.- TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 3.12.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.