 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/8053
Karar no : 1995/25757
Tarih : 14.09.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, sendikal tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm duruşmalı olarak davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de HUMK.nun 435. maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinden yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılarak, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temşiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davacıların 11.04.1990 tarihinde sendikaya üye oldukları, bir iki gün sonrada davalı işverenin yetkili personelinin davacıları çağırıp ekonomik durumlarının iyi olmadığından söz ederek sendikaya üyelikten istifalarını istediğini, bunun üzerine davacıların anayasal haklarının kısıtlanmak istediğini ileri sürüp Cumhuriyet Başsavcılığına şikayette bulundukları 12.04.1990 tarihinde davacıların üyesi bulunduğu sendikanın Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına yetki tesbiti için başvurduğu bu gelişmelerden sonra davacıların işlerine 07.08.1990 tarihinde son verildiği daha sonraki tarihlerde de gruplar halinde sendikalı işçilerin işten çıkarıldıkları dosya içeriğinden ve toplanan bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Yukarıda ayrıntılı biçimde açıklanan olayların gelişme seyrinden davacı işçilerin hizmet sözleşmelerinin sendikaya üye olmaları nedeniyle fesh edildiğinin kabulü ile 2821 sk'nin 31. maddenin 5 ve 6. fıkralarına göre sendikal tazminat isteklerinin hüküm altına alınması gerekirken reddine karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine oybirliğiyle karar verildi.