 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/5250
Karar no : 1995/22040
Tarih : 19.06.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, iş görememezlik ödeneği, izin, ikramiye ve devlet ikramiyesinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm davalı, avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK'nun 435. maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Mahkemece hükmüne uyulan bozma kararına göre davacının raporunun başladığı 25.6.1992 tarihinden itibaren toplam 14 haftalık süre dikkate alındığında kıdem tazminatının hesabında esas alınması gereken tarih 3.10.1992'dir. Kıdem tazminatının tavun sınırının da bu tarihe göre belirlenmesi gerekirken 26.1.1993 rapor bitimi tarihinin esas alınması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.6.1995 gününde oy birliğiyle karar verildi.