 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/37765
Karar no : 1996/12623
Tarih : 04.06.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem tazminatı, maddi ve manevi tazminatı ile ücret alacağınğın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalıya ait işyerinde kamara amiri olarak çalışmakta iken çalıştığı dönemin hesaplarını kapatmaması nedeniyle iş akti işveren tarafından 16.7.1993 tarihinde fesh edilmiş ancak daha sonra işveren tarafından davacının durumunun yeniden değerlendirilmesi ihtiyacı doğması üzerine disiplin kurulunca söz konusu davranışından dolayı üç yevmiye kesimi cezası uygn bulunmuştur. Bu gelişmelerden sonra davacı tekrar 25.3.1994 tarihinde işe girmiş ve daha sonra emekli olarak işyerinden ayrılmıştır. Davacı açmış olduğu bu dava ile aktin işverence feshedildiği 16.7.1993 tarihi ile tekrar işe alındığı 25.3.1994 tarihi arasında geçen süre için çalışmış olsa idi alması muhakkak bulunan ücret, ikramiye, sosyal haklar ile birlikte aynı dönemde gerçekleşmesi muhtemel bulunan yıllık ücretli izin alacağı ile çalışmadan geçen süre için fark kıdem tazminatı isteklerinde bulunup mahkemece bu isteklerin tamamı hüküm altına alınmıştır.
İş Hukukunun temel ilkelerinden olan ve öğreti ve uygulamada hassasiyetle üzerinde durulan kurala göre, ücret bir hizmet karşılığıdır. kural olarak çalışmakdan geçen süreler için ücret ve benzeri hakların istenmesi olanağı yoktur. Davanın ileri sürülmüş şekline göre davacı tazminat şeklinde bir istekte bulunmamış ve mahkemece de bu şekilde nitelendirilmek suretiyle söz konusu dönemde gerçekleşmesi söz konusu dönemde gerçekleşmesi söz konusu olan hakları kabul etmiştir. Diğer taraftan çalışılmadan geçen süreiçinde yıllık ücretli izin hakkının doğduğundan da söz edilemeyeceği gibi aynı şekilde geçen sürenin de kıdem tazminatı hesabında değerlendirilmesi olanağı yoktur. Mahkemece ileri sürülmüş şekli itibariyle kabul edilen bu olgular karşısında isteklarin tümünün reddi gerektiği halde kabulüne karar verilmiş olunan hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 4.6.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.