 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/36398
Karar no : 1996/4764
Tarih : 07.03.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, toplu taşıt kartı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel Mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı işyerinde uygulanmakta olan son dönem TİS'nin 57. maddesine dayanarak taşıt yardımı alacağı isteğinde bulunmuş mahkemece istek gibi hüküm kurulmuştur. TİS'nin 57. maddesinin konuya ilişkin (a) bendinde "işveren işçilerin işe geliş ve gidişleri için semt servis araçları tahsis edebilir veya araç tahsis edilmeyen birimlerdeki işçiler için aylık toplu taşıma kartı veya bilet verilebilir" denilmektedir. Gerçekten aynı maddenin (b) bendinde bir kısım işçiler için "...ulaşımı sağlanır" şeklinde buyurucu bir kurala yer verilmiş olması önceki kuralın takdiri olduğunu gösterir. Diğer yandan önceki TİS'de zorunlu şekilde taşıt yardımı yapılmasının öngörülmüş olması ve uyuşmazlık konusu TİS'i döneminde bir aylık fiilen böyle bir yardımda bulunulması farklı bir sonuca varmayı gerektirmiz. TİS hukukunda düzen ilkesi gereği yeni sözleşmelerle bir çok haklar tanınabileceği gibi bazı hakların uygulamadan kaldırılmasıda kararlaştırılabilir. Yeter ki genelde son tolu sözleşmenin öngördüğü haklar öncekinden az olmasın. Bundan başka bir aylık uygulama ile iş şartının oluştuğuda düşünülemez. Böyle olunca isteğin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 07.03.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.