 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/36054
Karar no : 1996/9374
Tarih : 22.04.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı bayram, hafta ve genel tatil gündelikleri ile fazla mesai alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla (...) gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalıya ait takside bir süre hizmet akti ile çalıştığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik haklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davacı ile arasında hizmet aktinin bulunmadığını ve ayrıca İş Kanunu'nun 5/5. maddesi kapsamında işyerinde davacının çalıştığını savunarak davanın reddini istemiştir.
1475 sayılı İş Kanunu'nun 5. maddesinin 5. bendine göre, 507 sayılı Esnaf ve Küçük Sanatkarlar Kanunu'nun 2. maddesinin tarifine uygun üç kişinin çalıştığı işyerlerindeki çalışmalar sözü geçen kanunun istisnaları arasında sayılmış ve İş Kanunu'nun kurallarının uygulama alanı dışında bırakılmıştır. Öte yandan 507 sayılı Esnaf ve Küçük Sanatkarlar Kanunu'nun 2. maddesi "... geçimini sınırlı olarak kamyonculuk, otomobilcilik ve şoförlük ile temin eden kimseler" tarafından yürütülen işlerin anılan kanunun kapsamında olduğunu öngörmüştür. Bu durumda davalının geçimini münhasıran otomobilcilik ile sağlayıp sağlamadığının tesbiti, uyuşmazlığın çözümü bakımından önem kazanmaktadır. Şayet davalı, yürütülen bu işler sonucunda geçimini, münhasıran sahibi bulunduğu otomobilcilikile sağlıyorsa olayda İş Kanunu'nun uygulanması mümkün değildir. Bu durumda gerekli inceleme yapılarak hasıl olacak sonuca göre hüküm kurulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA (...) (22.04.1996)
