 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/35990
Karar no : 1996/8379
Tarih : 17.04.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin parası, ikramiye ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi davalı işverene gönderdiği 04.10.1994 tarihli fesih bildiriminde 1994 yılı Mayıs - Haziran - Temmuz ve Ağustos aylarında tam çalıştığı halde ilgili bordrolarda 15 gün çalıştığının gösterildiğini, ücretinin eksik gösterildiğini ve bu nedenle iş akdini feshettiğini bildirmiştir. Davacı haklı fesihden dolayı kıdem tazminatı, ücret ve ikramiye tahsiline karar verilmesini istemiş mahkemece bu istekler hüküm altına alınmıştır.
Davalı feshin haksız olduğunu davacının iş bulması nedeniyle kendisinin işi bıraktığını ve bilirkişi raporuna karşı vaki itirazına da 1994 Eylül ayı sonunda avans ödediğini savunmuştur. Gerçekten feshe dayanak 1994 yılına ait belirtilen aylarla ilgili bordrolarda davacının 15 gün üzerinden çalıştığı ve karşılığı ücretin ödendiği görülmektedir ki bu bordrolarda davacının da imzası bulunmaktadır. Davacı sonradan bu belgelerin gerçek durumu yansıtmadığını ileri süremez, çünkü bu yazılı delil eşdeğer bir delille çürütülmemiştir. Böyle olunca davacının feshinin haklı nedene dayanmadığı sonucuna varılarak kıdem tazminatı isteğinin reddine karar vermek gerekir. Öte yandan davalı işveren 1994 eylül ayında avans ödendiğini belge ibraz ederek savunmuştur. İtiraz edilmeyen bu avans belgesi içeriği gözönünde tutularak davacının ücret ve ikramiyeden dolayı bir alacağının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerekir. Eksik incelemeyle bu iki isteğin de hüküm altına alınmış olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 17.04.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.