 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/35970
Karar no : 1996/9832
Tarih : 08.05.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yılık ücretli izin parası, hafta ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının çalıştığı işyerinin davalıya devredildiği, taraflar arasında tartışma konusu değildir. Son işveren durmundaki davalı, 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14/II. maddesi uyarınca davacının tüm çalışma süresi ve son ücret dikkate alınmak suretiyle hesap edilecek kıdem tazminatından sorumludur. Bu itibarla sadece devirden sonraki çalışma dikkate alınarak kıdem tazminatına karar verilmiş olması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3- İzin ücreti konusunda her ne kadar davalı süresi içinde zamanaşımı def'inde bulunmamış ise de; davacı, bu itiraza sesini çıkarmamış değildir. Gerçekten dosya içerisinde yer alan 24.10.1995 tarihli dilekçe ile davacı savunmanın genişletilmesi şeklinde itirazda bulunmuştur. Böylece olunca zamanaşımı def'i dikkate alınmaksızın gerçekleşen ve ödenmeyen yıllık ücretli izin alacağının da tahsiline karar vermek gerekir. Davacının anılan dilekçesi gözönünde tutulmadan bir kısım izin alacağının zamanaşımına uğradığının kabulü kararı isabetsizdir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 08.05.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.