 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1995/33957
K. 1996/7035
T. 3.4.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İŞ SÖZLEŞMESİ
TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİ
DİSİPLİN KURULU KARARI
İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI
KARAR ÖZETİ Mahkemece; davacının, davalı işverene hakaret ettiği kabul edilerek ihbar ve kıdem tazminatının reddine karar verilmiştir.
Oysa ki; iş yerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinin 78. maddesinde, disiplin kurulu karan olmadan işçilere ceza verilemeyeceği belirlenmiştir. İşveren bu maddeye uymadan davacının hizmet sözleşmesini sona erdirdiğinden, ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin kabulü gerekirken reddedilmesi doğru değildir.
(1475 s. İş K. m. 13, 14, 17/II)
Davacı, ihbar ve kıdem tazminatıyla ikramiye alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı; hizmet akdinin davalı işveren tarafından feshedildiğini, ihbar, kıdem tazminatının ödenmediğini iddia etmiş, davalı' ise davacının işverene 'hakaret ettiğini, bu nedenle hizmet akdinin haklı olarak İş kanununun 17/II. maddesi gereği sona erdirildiğini savunmuştur. Mahkemece, davalının savunması yerinde görülerek isteklerin reddine karar verilmiştir.
İş yerinde uygulanan Toplu İş Sözleşm9sinin 78. maddesi gereğince disiplin kurulu kararı olmadan işçilere ceza verilemez ve iş akdinin feshi ile ilgili cezalar oybirliği ile verilmesi gerekir. İşveren, toplu iş sözleşmesinin anılan maddesine uymadan, olayı disiplin kuruluna götürmeden davacının hizmet akdini sona erdirmiş bulunduğundan, Dairemizin ve Hukuk Genel Kurulu'nun istikrar kazanan kararları gereği davacının ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin kabulü gerekirken, yazılı gerekçe ile bu taleplerin reddedilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 3.4.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.