 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/33911
Karar no : 1995/6285
Tarih : 26.03.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yemek-yatak kesintisi, yıllık izin ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının aylık brüt ücretli sözleşmede gösterilmiş ve her türlü kanuni kesintilerin sözleşmede kararlaştırılan brüt ücretten yapılacağı belirtilmiştir. Yine sözleşmede işçiye parasız yemek ve yatacak yer sağlanması kabul edilmiştir. Davalı işveren davacının yemek ve yatak ihtiyacını aynen karşıladığı anlaşılmaktadır. Ancak ücret bordrolarında işçiye aylık olarak sağlanan bu yardımların parasal karşılıklarının gösterilmesi ve bunlardan da ücretle birlikte vergi ve prim kesilmesi Libya yasaları gereği olduğundan, bu yolda uygulama yapılmıştır. Bunun sonucu olarak bordroda mevzuat gereği yemek ve yatak parası olarak gösterilen paralardan yapılan kesintiler davacının ücretinden kesilmiş olmaktadır. Söz konusu yardımlardan davacı işçi yararlandığına göre Libya yasaları uyarınca yapılması gereken kesintileri de davacı ödemek zorundadır. Zira bu konuda vergi mükellefi işçidir. Sözleşmede işçiye bedelsiz olarak sağlanan yemek ve yatacak yer yardımlarından Libya yasaları uyarınca yapılacak kesintilerin de işverence karşılanacağına ilişkin bir düzenleme yer almamıştır. Aksine sözleşmede kararlaştırılan brüt ücretten her türlü kanuni kesintinin yapılacağı kabul edilmiştir. İşveren davacı işçiye parasız yatacak yer ve yemek temin etmek suretiyle kendine düşen yükümlülüğü yerine getirmiştir. Mahkemece bu yön dikkate alınmadan aksine düşünce ile yemek ve yatak yardımı nedeniyle yapılmış olan kesintilerden davalının sorumlu tutulmuş olması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepden BOZULMASINA, 26.03.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.