 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/2439
Karar no : 1995/15373
Tarih : 04.07.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı; yıllık izin ücreti, ikramiye ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
KARAR : Hüküm, süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının temyizine gelince;
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, süresi belirli hizmet akti ile çalışan davacının haklı bir nedenle iş aktini feshetmesinden dolayı sözleşmenin kalan süresi için tazminat isteğinde bulunup bulunamayacağı noktasında toplanmaktadır. Mahkemece bu konuda istekte bulunulamayacağı sonucuna varılmıştır.
Borçlar Kanununun 325. maddesinde :
Belirli süreli hizmet akti ile çalışan işçinin işine son verilmesi halinde, geri kalan süre için işçinin istekte bulunabileceği öngörülmüştür. Bu madde, haklı sebeple sözleşmeyi fesheden işçi bakımından bir düzenleme getirmemişse de, daha sonraki 344 ve 345. maddelerde öngörülen kurallar işçiye böyle bir talepte bulunma hakkı vermektedir. Bu durumda, 325. maddedeki temel esaslar da gözönünde tutularak isteği hüküm altına alınması gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.07.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.