 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/21424
Karar no : 1995/35970
Tarih : 20.12.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Toplanan delillerden, davacının çalıştığı davalıya ait işyerinde tarım ürünlerinin işlendiği, yeterli stok ve sipariş bulunması hallerinde işyerinin yılın 12 ayı faaliyet gösterdiği ancak sipariş durumuna göre belirsiz zamanlarda işyerinde çalışmalara bazı yıllarda bir süre ara verildiği, başka bir anlatımla işyerinin belirli aylarda faaliyet gösteren belirli aylarda faaliyetlerine ara veren bir işyeri olmadığı anlaşılmaktadır. Taraflar arasındaki çekişme bu tür çalışma yapılan işyerinde ara verme sonunda yeniden çalışmaya başlanıldığında gazete ilanı ile yapılacak davetin yeterli olup olmadığı konusundadır. Zira işveren mahalli gazete ile yaptığı ilana rağmen davacının işbaşı yapmadığını, bu nedenle devamsızlığına dayanarak akdi haklı olarak feshettiğini savunmaktadır.
Yukarıda açıklanan davalıya ait işyerindeki çalışma şekline göre işyerinde bilinen bir sezon başlangıcı bulunmamaktadır. Bu durumda işçilerin iş akdinin askıya alındığı tarihte tekrar ne zaman sezona başlanacağı belirli değildir. Bu nedenle davalı işverenin davacıya iş akdinin askıya alındığı tarihte işe ne zaman başlanabileceğini hatırlatması, gazete ilanı ile yetinmeyerek bizzat davacının adresine işe başlama tarihini yazılı olarak bidirmesi ve işe davet etmesi gerekir. Bu husus objektif iyiniyet kurallarının bir sonucudur. Mahkemece bu hususlar değerlendirilmeden yazılı gerekçelerle davacının ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddedilmesi yerinde görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen gerekçelerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.12.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.