DAVA : Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı ve kötüniyet tazminatının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle reddine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi oluduğu anlaşılmış ve duruşma için 10.10.1995 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat H.A. ile karşı taraf adına O.S. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

 

    KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sabeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

    2- Davacı 27.02.1973 tarihinden 31.08.1989 tarihine kadar işyerinde çalışmıştır. Bu tarihte sendika yöneticisi olarak işten ayrılmış, daha sonra sendikaca profesyonel sendika yöneticilik görevi sona erdirilmiş, amatör olarak yöneticiliğe devam etmiştir.

    Davacı açmış olduğu bu dava ile işe tekrar alınmadığından söz ederek kıdem tazminatı isteğinde bulunmuş mahkemece Sendikalar Kanunu'nun 29. maddesinde öngörülen koşullar gerçekleşmediği için bu isteğin de reddine karar vermiştir.

    2821 Sayılı Sendikalar Kanunu'nun 29. maddesinde, sendika yöneticiliğine seçilmek suretiyle işten ayrılan işçinin eski kıdem hakkı saklı tutulmuştur. Anılan maddenin ilk fırkrasında sınırlı olarak belirtilne sendikadaki görevden ayrılıp, tekrar işe dönmesi halleri yeniden işe alınması ile ilgilidir. Bu nedenle işçinin daha önce işyerinde geçen ve sendikada görev alması nedeniyle sona eren, hizmet sözleşmesine ilişkin kıdem tazminatına hakkı oluduğu kabul edilmek gerekir. Bu durumda mahkemeye yapılacak iş, davacının çalıştığı ve sendikada görev almak suretiyle ayrıldığı tarihe kadar geçen hizmetinin, işyerinden ayrıldığı tarihteki koşullara göre, hesaplanacak kıdem tazminatının hüküm altına alınmasından ibarettir.

 

    SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 10.10.1995 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

 

  KARŞI OY YAZISI

    Davacının davalıya ait işyerinde 27.02.1973 tarihinde çalışmaya başladığı, sendika yönetim kuruluna seçildiği için 31.08.1989 tarihinde işyerinden ayrıldığı, bilahare 14.12.1992 tarihinde işverene başvurarak 18.1.1992 günü sendikadaki görevinin sona erdiğini 2821 sayılı yasanın 29. maddesi gereğince tekrar bankadaki eski görevine dönmek istediğini bildirdiği, davalı bankanın davacıya verdiği 11.01.1993 tarihli cevabında Banksis Sendikasına 05.01.1993 tarihli yazısında halen Banksis Sendikasının

İstanbul Şubesi Asil Üyeleri arasında gösterildiğini, sendika yöneticilik görevinin devam etmesi ve eski görev kadrosunun boş olmaması nedenleri ile isteğinin yerine getirilemeyeceğinin bildirildiği, davacının bu cevap üzerine işveren bankaya 20.01.1993 tarihli yazı ile başvurarak kıdem tazminatını ödemek şartıyla 20.01.1993 tarihinde emekli olmak istediğini bildirdiği anlaşılmaktadır.

    Davacı dava dilekçesinde, hizmet aktinin sendika yöneticisi seçilmekle sona ermediğini, işverence, yeniden işe başlatılması isteğinin red edilmesi süretiyle sona erdirildiğini iddia etmiş, temyiz dilekçesinde ise sendika yöneticisi seçilmekle askıda olan hizmet aktinin tarafından emeklilik nedeniyle sona erdirildiğini bu nedenle kıdem tazminatına hak kazandığını ileri sürmüştür.

    Davacı hizmet aktinin kim tarafından ne sebeble sona erdirildiği hususunda çelişkili iddialar ileri sürmektedir. Dairemizin, çoğunluğunu aktin fesih tarihi ve şekli hususlarındaki kabulleride davacının iddiaları ile bileşmemektedir.

    Bu nedenlerle davacının davalı bankadaki hizmet akdinin hangi tarihte, kim tarafından ne sebeble sona erdirildiğinin belirlenmesi gerekir. Zira dava konusu yapılan kötüniyet tazminatı ve kıdem tazminatına hak kazanılıp kazanılmadığı bu şekilde çözümlenecektir.

    Davacı sendika yöneticisi seçilmekle davalıya ait işyerinden ayrıldığı 31.08.1989 tarihinde hizmet aktinin sona ermediğini aktin aksıya alındığını iddia etmekte, mahalli mahkeme ve dairemizde davacının hizmet aktinin 31.08.1989 tarihinde sona erdiğini kabul etmektedir. Bende aktin 31.08.1989 tarihinde sona erdiği görüşüne katılmaktayım.

    Mahalli mahkemesinin kabut ettiği gibi 31.08.1989 tarihinde davacı sendika yöneticisi olması sebebiyle akti sona erdirmiştir. Böyle bir sona erdiriş davacıya kıdem tazminatı isteme hakkı vermez. Zira 1475 sayılı iş yasasının 14. maddesinde sendika üyeliğine seçilme nedeniyle iş yerinden ayrılma kıdem tazminatına hak kazanılan hallerden sayılmamıştır.

    Dairemizin çoğunluğu, kötüniyet tazminatı isteğinin reddini doğru bulup, kıdem tazminatının hesabında 31.08.1989 tarihindeki (yöneticiliğe seçilme sebebiyle işyerinden ayrılma tarihi) şartların esas alınması gerektiğini benimseyerek aktin anılan tarihte davacı tarafından sonra erdirildiğini kabul etmekte, ancak 2821 sayılı yasanın 29. maddesi gereği eski kıdem tazminatı hakkının saklı tutulduğu görüşüden hareketle davacının kıdem tazminatı isteğinin hüküm altına alınması gerektiği gerekçesi ile mahalli mahkeme kararını bozmaktadır.

    Dairemiz çoğunluğunun kabulünü benimsemek mümkün değildir. 31.08.1989 günü aktin davacı tarafından fesih edildiği kabul edildiğine ve davacının fesih sebebi 1475 sayılı yasanın 14. maddesindeki hallerden olmadığına göre davacı anılan tarihde kıdem tazminatına hak kazanamamıştır. Aktin bu tarihte sona erdiği başka bir anlatımla askıya alınmadığı kabul edildiğine göre davacının kıdem tazminat hakkının ihyası için 2821 sayılı yasanın 29/1. maddesindeki koşulların oluşması gerekir. Eğer alınan maddedeki koşullar olurşursa ancak bu halde davacının eksi kıdem hakları saklı kalacak başka bir anlatımla ihya olacaktır. Bu şartlar oluşmadıkça davacı eski çalışmalarından söz ederek kıdem tazminatını davalıdan talep edemez.

    Davacı seçildiği sendika şubesi yöneticiliği görevinden ayrılmadığı, bunun sonucu 2821 sayılı yasanın 29/1. maddesindeki belirlenen haller gerçekleşmediği çin davalı işveren tarafından işe başlatılmamış ve kendisi ile yeni bir hizmet akti kurulmamıştır. Yeni bir hizmet akti kurulmadan davacı bağlı bulunduğu sandıktan emekli olmuştur. Bu nedenlerledir ki davacının eksi kıdem haklarının saklı tutulduğunun ve ilya edildiğinin, 29/2. madeden söz edilerek kıdem tazminatı isteğinde haklı olduğunun kabulü mümkün değildir.

    Yukarıda açıklanan nedenlerle mahalli mahkemenin kıdem tazminatı isiteğinide red etmesi gerekçesini ve kararını doğru bulduğumdan, onanması gerektiğini düşündüğümden çoğunluğun bozma kararına katılmıyorum.

 

  Üye O.G. Çankaya

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972