 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/19524
Karar no : 1995/34477
Tarih : 22.11.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ve fazla çalışma parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarfından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı dava dilekçesinde davalı işyerinde 15.10.1992-27.1.1994 tarihleri arasında çalıştığını, hizmet akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti isteğinde bulunmuştur. Davalı ise cevap layihasında davacının18.10.1993-7.1.1994 tarihleri arasında çalıştığını kendisine ihbar tazminatının ödendiğini çalışma süresi itibariyle kıdem tazminatına haka kazanamadığını, fazla mesai ücreti alacağının bulunmadığını savunmuştur.
Davacının başvurusu üzerine iş müfettişliğince yapılan tahkikat sonucu düzenlenen raporda, davacının çalışma tarihleri davalı savunmasında olduğu şekilde 18.10.1993-7.1.1994 olarak belirlenmiştir. Davacı aksi kanıtlanıncaya kadar resmibelge niteliğinde olan iş müfettişliği raporundaki tesbitlerin aksini inandırıcı delillerle kanıtlayamamıştır. Bu durumda iş müfettişliğinin çalışma süresi ile ilgili tesbitlerine itibar etmek gerekir. Tespit edilen bu çalışma süresine göre davacının davalı işyerinde çalışması 1 yıldan az olduğundan kıdem tazminatı isteğinin reddi gerekir. Öte yandan davacının 18.10.1993-7.1.1994 tarihleri arasındaki fazla çalışma ücretleri belirlenerek bulunacak miktarın taleple bağlı kalınması gerektiği halde daha fazla bir süreyi kapsayan bilirkişi hesaplamasına itibar olunarakfazla mesai ücret alacağının hüküm altına alınması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerel BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine oybirliğiyle karar verildi.