 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/17712
Karar no : 1995/34485
Tarih : 22.11.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin parası ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Davacının dava konusu yaptığı ücret ve izin ücreti, alacaklarının ödendiğinin davalı tarafından ödeme belgeleri ve ücretli izin defteri ile kantılanması gerekir. Mahkemece bu konuda hiçbir araştırma yapılmadan anılan isteklerin reddedilmesi doğru değildir.
2- 1475 sayılı Yasa'nın 14. maddesi evlenen kadına evlendiği tarihten itibaren bir yıl içerisinde hizmet akdini evlilik nedeniyle fesih hakkı vermektedir. Davacının 1 yıllık süre dolmadan hizmet akdini evlilik sebebiyle sona erdirdiği de çekişmesizdir. Mahkemenin kabul ettiği gibi evlendikten 9 ay sonra akdin feshedilmiş olması davacının kötü niyetli oluşunun delili sayılamaz. Davacının sırf kıdem tazminatı alabilmek için akdi feshettiğini somut ve inandırıcı delillerle kanıtlaması gerekir. Davalı bu konuda yeterli ve inandırıcı deliller sunamadığından davacının kıdem tazminat isteğinin de kabulü gerekirken yazılı nedenlerle anılan istemlerin reddedilmesi de yasal bulunmamıştır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 22.11.1995 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Kadın işçilerinin evlenme nedeniyle işten ayrılmaları halinde kıdem tazminatı alabilmelerine olanak tanıyan hüküm 29.07.1983 gün ve 2869 sayılı kanunla getirilmiş olup, sözkonusu değişikliğin gerekçesinde; Türk Medeni Kanununun 159. maddesi karının meslek ve sanatla uğraşmasını yasadaki koşullarla kocanın iznine bağlamıştır. Koca, karısının çalışmasına rıza göstermediği takdirde karının çalışması mümkün olamamaktadır. Böyle olunca çalışması yasayla kocanın iznine bağlı olan bir işçi bu izni istihsal edememesi nedeniyle işinden ayrılmak zorunda kalıyorsa emeğinin karşılığı olan tazminat hakkını kendisine tanımanın gerekeceği düşünülmektedir... Bu sistem M.K.'nun 159. maddesinin 1475 sayılı yasaya yansıtılmasından ibarettir..." denilmektedir. Görüldüğü gibi konu evlenen kadının kocası tarafından çalışmasına izin verilmemesi halinde işten ayrılmak zorunda kaldığı takdirde geçmiş hizmetlerinin karşılığını almasına yöneliktir. Evlenen bir kadın işçi, daha iyi şartlarda iş bulduğu için eski işinden ayrılmış ise bu hükümden yararlanması doğru olmaz. Aksini düşünmek M.K.'nun 2. maddesindeki iyi niyet kuralıyla bağdaşmaz. Bu olayda da davacı işyerinde üst düzey bir görevde çalışmakta iken evlenmiş ve aradan epeyce bir süre geçtikten sonra yasanın bu hükmüne dayanarak işinden ayrılmış ancak kısa bir süre sonra başka bir işe girerek tekrar çalışmaya başlamıştır. Bu durum yasanın amacına uymaz. Sözkonusu hükmün amacının uygun şekilde yorumlanması ve tatbiki gerekir.
Bu itibarla davacının kıdem tazminatı isteğinin reddine dair karar doğrudur.
Çoğunluğun bu konuya yönelik görüşüne katılmıyorum 22.11.1995.
Üye
Engin DOĞU
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 02.11.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.