 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E:1995/12825
K:1995/32966
T:26.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Davacı, faiz alacağına ilişkin itirazın iptaline ve icra inkar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü;
YARGITAY KARARI
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı sendika üyelik aidatının geç yatırılması nedeniyle 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 61/2 maddesine göre faiz isteğinde bulunmuştur. Anılan maddide "..... aidatı kesmeyen işveren .... aidatı sendikaya verinceye kadar bankalara işletme kredilerine uygulanan en yüksek faizi ödemek zorundadır." Denilmektedir. Bu hükme göre ödenmesi gereken günde yıllık işletme kredilerine uygulanan en yüksek faizin araştırılarak ödenmeyen süreye göre hesabı yapılıp hüküm altına alınması gerekir. Merkez Bankasınca gönderilen listenin uzun vadeli krediler sütununda gösterilen kredi faiz oranlarının ortalaması alınmak suretiyle faiz hesabı yapılması hatalıdır. O halde mahkemece yapılacak iş, davalı yararına oluşmuş usulü kazanılmış hak ilkesi de nazara alınmak suretiyle, yukarıda belirtilen biçimde geçmiş günler faizinin hesaplanıp hüküm altına alınmasından ibarettir.
3-Geçmiş günler faizinin hesabı, ikinci bentte de belirtildiği gibi, araştırma ve yargılamayı gerektiren bir hususu ilişkin olup, likit değildir. Bu durumda, faiz alacağı için icra inkar tazminatının hüküm altına alınması da hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.10.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.