 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/12072
Karar no : 1995/32880
Tarih : 24.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı farkı ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafıdan temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, davalıya ait işyerinde Arşiv Müdür Yardımcısı olarak kapsam dışı personel statüsünde çalışmakta iken Hizmet sözleşmesi ihbar ve kıdem tazminatları ödenmek suretiyle işveren tarafından feshedilmiştir. Davacı, kapsam dışı personelin ücretlerine 01.01.1992 tarihinden geçerli olmak üzere % 25 zam yapıldığını, kendisine ise bu zam uygulanmadan tazminatlarının ödendiğini bildirerek, fark ihbar, kıdem ve diğer işçilik hakları isteklerinde bulunmuştur. Dosya içeriğine göre davacının hizmet akti kapsam dışı personel statüsünde bulunduğu sırada 02.02.1994 tarihinde, sona erdirilmiştir. Anılan tarihten önce, müdür yardımcısının önerisi üzerine Yönetim Kurulu'nun 28.01.1994 tarihli kararı ile, 01.01.1994 tarihinden geçerli olmak üzere, kapsam dışı personel ücretlerine % 25 zam yapılmış, ancak davacı ile bir diğer kişi hakkında bu zammın uygulanmıyacağı belirtilmiştir.
Sendikalar Kanunu'nun 21/3. maddesinde; işçiler arasında ücret, ikramiye ve primlerin ödenmesi konusunda, bir ayırım yapılamıyacağı öngörülmüştür. MK'nun 2. maddesi de, haklı bir neden olmadan işçiler arasında ücret, ikramiye prim ve sosyal yardımlar hakkında farklı işlem yapılmasına cevaz vermez. Gerçekten böyle bir ayırım dürüstlük kuralına uygun düşmez. Esasen Anayasa'nın 10. maddesi, aynı konumda bulunanlar arasında haklı bir neden olmadan ayrım yapılamıyacağı kuralına yer vermiştir. Böyle bir ayrım eşitlik ilkesine ayrı düşer. Mahkemece de, davacı işçi hakkındaki uygulamanın eşitlik ilkesine aykırı olduğu kabul edilmiştir. Buna rağmen fark ihbar, kıdem ve işçilik haklarının hüküm altına alınmamış olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 24.10.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.