 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/753
Karar no : 1994/9042
Tarih : 14.06.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki, kötü niyet ve maddi tazminat ile temettü alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 14.06.1994/Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat T.M.K. ile karşı taraf adına Avukat Y.Y. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Davacının hizmet akdi, İş Kanunu`nun 13. maddesi uyarınca ihbar ve kıdem tazminatları ödenmek sureti ile feshedilmiştir.Davacı, fesihten sonra yeni bir iş bulamadığını ve sosyal güvenlik açısından isteğe bağlı borçlanma yaptığını ileri sürerek İş Kanunu`nun 13/son maddesi uyarınca, fesih tarihi ile muhtemel emeklilik tarihi arasında geçen süre için tazminat istemiştir.
Gerçekten İş Kanunu`nun 13/son maddesine göre, işçinin ayrıca tazminat isteme hakkı vardır. Ancak burada sözkonusu olan tazminat, genel hükümlere göre, gerekli koşulların oluşması halinde söz konusu olabilir. Buna göre, işverenin işçinin yeni bir iş bulmasını engellemesi ve buna bağlı olarak işçinin zarara uğramasıdır. Başka bir deyişle işverenin işçinin yeni bir iş bulmasını kusurlu davranışı ile engellemesi ve bu eylemle doğan zarar arasında uygun illiyet bağının varlığının gerçekleşmesi gerekir. Feshi ihbar süresi sonunda, henüz bir iş bulamamış olan işçi, salt bu nedenle çalışmadığı ve boşta geçen süreler için tazminat isteyemez.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, işverenin İş Kanunu`nun 13/son maddesi uyarınca ve genel hükümler çerçevesinde sorumluluğunu gerektirir koşullar gerçekleşmemiştir. Bu nedenle isteğin reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 14.06.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
