 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/6024
Karar no : 1994/5989
Tarih : 19.04.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : İçişleri Bakanlığı adına Avukat N.Ç ile (A) Sendikası adına Avukat A.S. aralarındaki dava hakkında Elmadağ Asliye Hukuk Hakimliği'nden İş Mahkemesi sıfatiyle verilen 9.11.1993 günlü ve 153/336 sayılı hüküm davalı avukatınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : İş Mahkemeleri, 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 63/2. maddesi uyarınca, bu Kanun'un uygulanmasından doğan uyuşmazlıklara bakmakla görevlidir. Bu hükme göre, 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'ndan doğmayan uyuşmazlıkların çözümü İş Mahkemeleri'nin görev alanı dışındadır. 2821 sayılı Yasa ise, sadece işçi veya işverenler tarafından kurulan sendikalarla ilgilidir. Gerçekten Kanun'un "amaç" başlığını taşıyan 1. maddesinde çalışma ilişkilerinde ekonomik ve sosyal hak ve menfaatlerin korunması ve geliştirilmesi için işçiler ve işverenler tarafından meydana getirilen sendikalar ile konfederasyonların kuruluşu, teşkilatı, faaliyeti ve denetlenmesi esaslarını düzenlemek olarak gösterilmiştir. Yasa'nın 2. maddesinde ise, işçinin tanımı yapılmış ve hizmet aktine dayalı olarak çalışanlar olarak tanımlanmıştır.
Aynı maddede sendikalar işçilerin ve işverenlerin çalışma ilişkilerinde ortak ekonomik ve sosyal hak ve menfaatlerini korumak ve geliştirmek için meydana getirdikleri kuruluşlar olarak belirlenmiştir.
Davalı Sendika, 2821 sayılı Yasa'ya bağlı bir işçi kuruluşu niteliğinde olmayıp, memur statüsünde çalışan kişilerce kurulduğu anlaşılmaktadır. Esasen bu konuda bir uyuşmazlıkta yoktur.
Açıklanan bu durum karşısında memurlar tarafından kurulmuş olan böyle bir kuruluş, az öncede değinildiği üzere 2821 sayılı Yasa anlamında bir sendika sayılamaz. Böyle olunca uyuşmazlığın söz konusu Yasa'nın uygulanmasından çıkmış bir uyuşmazlık olduğunu söylemek mümkün değildir. Bu nedenle uyuşmazlığın çözümü İş Mahkemesi'nin görevi dışındadır. Davaya bakmaya genel hükümler çerçevesinde Asliye Hukuk Mahkemesi görevlidir. O halde, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi Yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 19.4.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.