 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/5818
Karar no : 1994/10520
Tarih : 04.07.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, fazla çalışma ve izin ücretiyle ikramiye alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR :
1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacının davalı idarede şoför olarak çalıştığı 10.10.1992 tarihinde yönetimindeki araçla üçüncü kişiye ait bir araca çarpmak suretiyle kazaya sebebiyet verdiği ve kullandığı aracı evinin yakınına park edip ertesi gün karakola başvurup aracına durduğu yerde başka bir aracın çarpmış olduğunu bildirdiği, daha sonra üçüncü kişinin işverene şikayeti üzerine gerçeğin ortaya çıktığı, disiplin kurulunca 09.11.1992 tarihli kararla iş aktinin feshine karar verildiği ve bu kararın 13.11 1992 tarihinde işverence onaylandığı, aynı gün işyerinde davacıya tebliğ edilmek istendiği, ancak tebliğden imtina ettiği anlaşılmaktadır. Bu durumda İş Kanunu'nun 18. maddesinde öngörülen 6 işgünlük sürenin geçtiğinden söz edilemez. Zira konu disiplin kuruluna intikal etmiş ve disiplin kurulu kararından sonra 6 işgünü içinde işverence feshe ilişkin karar onanarak davacıya tebliğ edilmek istenmiştir. Davacının tebliğden imtina etmesi hukuki sonucu değiştirmez. Diğer taraftan davacının gerçekleşen eylemi İş Kanunu'nun 17/II. maddesine göre doğruluk ve bağlılıkla bağdaşmaz nitelikte olup, işveren iş aktini fesihte haklıdır. Bu durumda ihbar ve kıdem tazminatına ilişkin isteklerin reddine karar vermek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 4.7.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.