 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/5313
Karar no : 1994/10491
Tarih : 4.7.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1475/m.17
Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Dosyadaki bilgi ve belgelere ve işyerine hitaben diğer işçiler tarafından yazılan şikayet yazılarına göre; davacının işyerinde çalışırken, işyerine ait tanıtma amaçlı mamülleri amaca uygun olarak dağıtmadığı, işyerine ait araçtan çıkan parçaları evine götürdüğü, kendisine ait arabanın bakım ve tamir masraflarını işverene fatura ettirdiği anlaşılmaktadır. Yargılama sırasında dinlenen davalı tanıkları da bu olguları açık ve ayrıntılı bir biçimde belirtmişlerdir. Buna karşılık, dinlenen davacı tanıkları konu hakkında somut bir beyanda bulunmamışlardır. Bütün bu hususlar gözönünde tutulduğunda, davacının davranışının 1475 sayılı İş Kanunu`nun 17. maddesinin 11-d bendinde öngörülen doğruluk ve bağlılığa uymayan hali oluşturduğunun kabulü gerekir. Bu durumda, ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddine karar vermek icabederken, yazılı şekilde hüküm altına alınmış olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 4.07.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.