 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/3809
Karar no : 1994/8607
Tarih : 06.06.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve izin ücreti, hafta ve genel tatil gündelikleriyle ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davalı işveren savunmasında, davacı işçinin evrakta sahtekarlık yolu ile zimmetine para geçirdiğini bu nedenle iş aktinin haklı olarak fesh edildiğini savunmuştur. Gerçekten, davacı hakkında Ankara 6. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 1993/355 esasında kayıtlı bir dava açıldığı anlaşılmaktadır. BK.'nun 53. maddesine göre ceza mahkemesince delil yetersizliği nedeni ile verilecek beraat kararı bağlayıcı değil ise de, mahkumiyet kararı ve ceza davasında tespit edilen maddi olgular hukuk beraat kararı bağlayıcı değil ise de, mahkumiyet kararı ve ceza davasında tespit edilen maddi olgular hukuk hakimini bağlar. Böyle olunca davacı hakkında açılan ceza davasının sonucunun ve kesinleşmesinin beklenmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden ihbar ve kıdem tazminatına hükmedilmesi doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 6.6.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.