T.C.

YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

E. 1994/2617

K. 1994/413

T. 15.2.1994

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

İŞ AKTİNİN FESHİ

İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI

GREVDE GEÇEN SÜRE

KARAR ÖZETİ : Davacının iş aktinin feshi tarihinde her yıl içinisteyebileceği en çok kıdem tazminatı miktarı tavanı aşılarak yapılan hesaba göre hüküm kurulması doğru değildir.

Öte yandan, 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanununun 42. maddesinin 5. fıkrasına göre, grevde geçen süre kıdem tazminatı hesabında dikkate alınamaz.

(2822 s. TSK. m. 42/5)

Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla;

dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Davacının iş aktinin feshi tarihinde her yıl için isteyebileceği en çok kıdem tazminatı miktarı 3.385.188 TL. olduğu halde, bu tavan aşılarak yapılan hesaba göre hüküm kurulması doğru değildir.

Öte yandan, 2822 sayılı TİSGLK.nun 42. maddesinin 5. fıkrasına göre, grevde geçen süre kıdem tazminatı hesabında dikkate alınamaz. Buna rağmen, grevde geçen 12.3.1991-1.8.1991 tarihlari arasındaki sürenin kıdem tazminatı hesabında dikkate alınmış olması da keza yasaya aykırıdır.

Sonuç : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.2.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.