 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/17362
Karar no : 1995/5886
Tarih : 23.02.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve yıllık ücretli izn alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirci sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dosyadaki bilgi ve belgelere ve özellikle davalı tanıklarını görgü ve duyguya dayanan anlatımlaranıa göre, davacının mesai saatleri dışında davalı işverenin iznini almadan kendi nam ve hesabına iş yaptığı ve böylece işverenin güvenini kötüye kullandığı anlaşılmaktadır. Davacının bu davaranışı İş Kanunu 17/ll. maddesinde sayılan haklı fesih nedenini oluşturur. Bu durumda ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddine karar vermek gerekirken aksine düşünce ile yazılı şekilde kabulu isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.2.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.