 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/1728
Karar no : 1994/9862
Tarih : 21.06.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki, ihbar kıdem ve kötüniyet tazminatı, fazla çalışma ve izin ücretiyle sosyal yardımlardan doğan alacağın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 21.6.1994/Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmediğinden incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Davacı, hizmet akdinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek ihbar ve kıdem tazminatlarının hüküm altına alınmasına istemiş, mahkemece de istek gibi karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre; davacının kimi sosyal haklarının ödenmediğini ileri sürerek diğer işçilerle birlikte toplu olarak 2.1.1992 tarihinde viziteye çıkmak istediğini ve bu nedenle de işbaşı yapmadığı anlaşılmaktadır. Her ne kadar, mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda, sosyal haklarının ödenmemesi üzerine taraflar arasında uyuşmazlık çıktığı olgusu üzerinde durularak işveren tarafından iş akdinin haksız feshedildiği sonucuna varılmış ise de; dosya içeriğine göre bu değerlendirmenin kabulüne olanak yoktur. Gerçekten, işçilerin topluca işi bırakmaları, sosyal haklarının ödenmemesi nedenine dayanmış olsa bile, bu durum yasaya aykırı direnişi oluşturur. Böyle olunca, işverenin iş aktini feshetmesinin haklı nedene dayandığının kabulü ile ihbar ve kıdem tazminatı isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 21.6.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.