 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/16833
Karar no : 1995/5974
Tarih : 07.02.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Davacı, izin ücretinin, karşı davacı ise . ihbar tazminatiyle fazla ödenen ücretin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme her iki davayı kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz ise de; HUMK'nun 435. maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve inclemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve sora dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerele kararın dayandığı kanuni gerktirici sebepler göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındoa kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalıya ait işyerinde çalışırken 09.09.1993 tarihili dilekçe ile , 15 gün izin istediğini ve izin süresinin bitiminde geçerli olmaklaüzer istifa ettiğin bildirmiş ve henüz izin verilmeden dilekçeyi verdiği tarihte işten ayrılmışır. İş Kanunu ile ilgili mevzuat hükümlerine göre işçi izini kendi dilediği zamanda kullanamaz. İşverenin izin kullancağı süreyi ve zamanı belirleme yetkisi vardır Buna rağmen işçinin izin dilekçesini verip işverenin bunu kabul etmesini beklemeden işten ayrılması, iş aktkini, o tarihte feshettiğini gösterir. Bu durumda işverenin karşılık dava açarak davacı işçiden istediği ihbar tazminatının kabulüne karar vermek gerekir. Karşılık davalı olarak gösterilen... Bank'ın ihbar tazminatından sorumlu tutlabilmesi için. İş Kanunu'nun 15. mmaddesi çerçevesinde gerekli ve yeterli araştırma ve inceleme yapılmalı ve sonucuna göre bir karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, 27.2.1995 gününde oybirliği ile karar verildi.