 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/1670
Karar no : 1994/2126
Tarih : 11.02.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Karaman 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesinden verilen 13.1.1993 gün ve 1993/13 Esas. 1993/4 Karar sayılı kararın yürürlükteki kanuna aykırı olduğu iddiası ile Cumhuriyet Başsavcılığının 23.11.1993 gün ve Hukuk-85772 sayılı yazıları ile kanun yararına temyiz edilerek bozulması istenmesi üzerine gereği düşünüldü:
KARAR : İş Mahkemeleri, 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 63/2. maddesi uyarınca bu Kanun'un uygulanmasından doğan uyuşmazlıklara bakmakla görevlidir. Bu hükme göre, 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'ndan doğmayan uyuşmazlıkların çözümü İş Mahkemelerinin görev alanı dışındadır. 2821 sayılı Yasa ise, sadece İşçi veya işvereler tarafından kurulan sendikalarla ilgilidir. Gerçekten Kanun'un "amaç" başlığını taşıyan 1. maddesine çalışma ilişkilerinde ekonomik ve sosyal hak ve menfaatlerin korunması ve geliştirilmesi için işçiler ve işverenler tarafından meydana getirilen sendikalar ile konfederasyonların kuruluşu, teşkilatı, faaliyeti ve denetlenmesi esaslarını düzenlemek olarak gösterilmiştir. Yasanın 2. maddesinde ise, işçinin tanımı yapılmış ve hizmet aktine dayalı olarak çalışanlar olarak tanımlanmıştır.
Aynı maddede sendikalar işçilerin çalışma ilişkilerinde ortak ekonomik ve sosyal hak ve menfaatlerini korumak ve geliştirmek için meydana getirdikleri kuruluşlar olarak belirlenmiştir.
Davalı Sendika, 2821 sayılı Yasa'ya bağlı bir işçi kuruluşu niteliğinde olmayıp, memur statüsünde çalışan kişilerce kurulduğu anlaşılmaktadır. Esasen bu konuda bir uyuşmazlıkta yoktur.
Açıklanan bu durum karşısıda memurlar tarafından kurulmuş olan böyle bir kuruluş, az önce de değinildiği üzere 2821 sayılı Yasa anlamında bir sendika sayılamaz. Böyle olunca uyuşmazlığın söz konusu Yasa'nın uygulanmasından çıkmış bir uyuşmazlık olduğunu söylemek mümkün değildir. Bu nedenle uyuşmazlığın çözümü İş mahkemesinin görevi dışındadır. Davaya bakmaya genel hükümler çerçevesinde, Asliye Hukuk Mahkemesi görevlidir. O halde, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı Cumhuriyet Başsavcılığının temyiz itirazının kabulü ile Karaman 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesinin 13.1.1993 gün ve 1993/13 Esas. 1993/4 karar sayılı kararının HUMK'nun 427. maddesi uyarınca sonuca etkili olmamak kaydı ile kanun yararına BOZULMASINA, gereği yapılmak üzere kararı bir örneğinin ve dava dosyasının Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine 11.2.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.