 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/16572
Karar no : 1995/6007
Tarih : 28.02.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Taraflar arasındaki, ihbar ve kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yagılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 28.2.1995 Salı günü tayin edilerek taraflara çağırı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat Y.Selim Sanibrahimoğlu geldi.
Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR:1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işyerine 1.4.1988 tarihinde girmiş bulunduğuna göre 1992 yılı izinine 1.4.1993 tarihinde hak kazanması gerekir. Oysa davacı bu tarihten önce 25.1.1993 tarihinde işten ayrılmıştır. Bu durumda 1992 yılı izin ücretine hak kazanamadığı için bu isteği reddine karar vermek gerekir.
3- Ücret bordrolarında bazılarında fazla mesai icreti tahakkuk ettirilmiş bulunmaktadır. İhtirazi kayıt ileri sürmeden alınan bu aylara ait fazla mesainin daha fazal oluduğu iddiası ile fazla mesai ücreti talep edilemez. Bu yönün dikkate alınmamış olması yerleşmiş içtihatlara aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 750.000 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.2.1995 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.