 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/6593
Karar No: 1993/7981
Tarih: 11.05.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : (A) Valiliği ile (B) Sendikası (A) Şubesi aralarındaki dava hakkında Konya İş Mahkemesi'nden verilen 16.4.1993 günlü ve 197/95 sayılı hüküm davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ve temyiz istemi kararın kesin olduğundan söz edilerek reddedilmiş ise de; uyuşmazlığın niteliği itibariyle 2821 sayılı Sendikalar Kanunu hükümlerinin uygulanması söz konusu olmadığından, anılan kararın bozularak ortadan kaldırılmasına karar verilip, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR : İş Mahkemeleri, 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 63/2. maddesi uyarınca bu Kanunun uygulanmasından doğan uyuşmazlıklara bakmakla görevlidir. Bu hükme göre, 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'ndan doğmayan uyuşmazlıkların çözümü İş Mahkemeleri'nin görev alanı dışındadır. 2821 sayılı Yasa, ise sadece işçi veya işverenler tarafından kurulan sendikalarla ilgilidir. Gerçekten Kanun'un "amaç" başlığını taşıyan 1. maddesinde çalışma ilişkilerinde ekonomik ve sosyal hak ve menfaatlerin korunması ve geliştirilmesi için işçiler ve işverenler tarafından meydana getirilen sendikalar ile konfederasyonların kuruluşu, teşkilatı, faaliyeti ve denetlenmesi esaslarını düzenlemek olarak gösterilmiştir. Yasa'nın 2. maddesinde ise, işçinin tanımı yapılmış ve hizmet aktine dayalı olarak çalışanlar olarak tanımlanmıştır.
Aynı maddede sendikalar işçilerin ve işverenlerin çalışma ilişkilerinde ortak ekonomik ve sosyal hak ve menfaatlerini korumak ve geliştirmek için meydana getirdikleri kuruluşlar olarak belirlenmiştir.
Davalı Sendika; 2821 sayılı Yasa'ya bağlı bir işçi kuruluşu niteliğinde olmayıp, memur statüsünde çalışan kişilerce kurulduğu anlaşılmaktadır. Esasen bu konuda bir uyuşmazlıkta yoktur.
Açıklanan bu durum karşısında memurlar tarafından kurulmuş olan böyle bir kuruluş, az önce de değinildiği üzere 2821 sayılı Yasa anlamında bir sendika sayılamaz. Böyle olunca uyuşmazlığın söz konusu Yasa'nın uygulanmasında çıkmış bir uyuşmazlık olduğunu söylemek mümkün değildir. Bu nedenle uyuşmazlığın çözümü İş Mahkemesi'nin görevi dışındadır. Davaya bakmaya genel hükümler çerçevesinde, Asliye Hukuk Mahkemesi görevlidir. O halde, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 11.5.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.