 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/6581
Karar No: 1993/7403
Tarih: 03.05.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, iş kazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Dava ölümle sonuçlanan iş kazası nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Davalı (A) Genel Müdürlüğü S.T.S. inşaatı işini bir firmaya ihale suretiyle vermiştir. Yüklenici firmanın taşeronu durumundaki (B) A.Ş.'de işçi olarak çalışan davacıların murisi geçirdiği iş kazası sonucu ölmüştür Dosyadaki bilgi ve belgelere, özellikle davalı (A) Genel müdürlüğü ile işi üstlenen (C) Konsorsiyumu arasında düzenlenen sözleşme içeriğine ve kesin kabul tutanağındaki açıklamalara göre davalı idarenin söz konusu işin yapımını anahtar teslimi olarak ihale yolu ile verdiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda davalı (A) Genel Müdürlüğü 1475 sayılı İş Kanunu'nun 1. maddesinin son fıkrası anlamında ve bir işin bir bölümünü başkasına verip, diğer bölümünü kendi çalıştırdığı işçilerle bizzat yapan bir asıl işveren durumunda değildir. Bu olayda asıl işveren (C) Konsorsiyumu alt işveren ise ondan iş alan ve o işte davacıların miras bırakanını çalıştırdığı anlaşılan (B) A.Ş.'dir Böyle olunca davalı idarenin İş Kanunu'nun 1/son maddesi uyarınca asıl işveren olarak sorumluluğu söz konusu olamaz. Bu itibarla davalının husumet itirazı yerindedir. Buna rağmen mahkemenin işin esasını inceleyerek davalıyı sorumlu tutmuş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Buu bozma sebebi karşısında davacıların temyiz itirazları ile davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 3.5.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.