 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/5164
Karar No: 1993/18957
Tarih: 16.12.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, iş akdinin feshi nedeni ile uğradığı zararın tahsiline karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme,isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalıya ait işyerinde çalışırken 1981 yılında Sıkıyönetim Komutanlığının yazısı üzerine disiplin kuruluna sevk edilmiş ve genel güvenlik ve asayiş yönünden iş akdi fesh edilmiştir. Bundan sonra, 01.04.1984 tarihinde bir başka işyerinde çalışmaya başlamış, 07.05.1992 tarihine kadar o işyerinde çalıştıktan sonra ayrılıp aynı tarihte eski işyeri olan davalıya ait işyerinde işe başlamıştır. Davacı açtığı bu davada sıkıyönetimin kalktığı 19.11.1985 tarihi ile yeniden işe girdiği 07.05.1992 tarihi arasındaki süreye ilişkin ücretini istemiştir.
Mahkemece, 07.05.1992 tarihinden geriye doğru 5 yıllık süre içinde alabileceği ücret hesaplanmış ve bundan, başka işyerinde çalışması nedeniyle aldığı ücretler düşülerek kalan miktara hükmedilmiştir.
Belirtmek gerekir ki, kural olarak, ücret yapılan işin karşılığıdır. Davacı söz konusu dönemde davalıya ait işyerinde çalışmadığı için ücrete hak kazanmamıştır. Esasen bu süre içinde bir başka işyerinde iş bulmuş, orada çalışmış ve karşılığı ücreti de almıştır. İşverenin yıllar sonra davacının yeniden çalışma isteğini kabul ederek işe almış olması da, davacıya iş görmediği süre için ücret isteme hakkı vermez. Bu nedenle, davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı bazı düşüncelerle kabulü isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 16.12.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.