 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/512
Karar No: 1993/7455
Tarih: 04.05.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki iş kazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 4.5.1993/Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat M.B. ile karşı taraf adına Avukat A.S. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıda aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda dört yıllık işlemiş ve bilinen devreye ait maddi zarar için de olay tarihinden itibaren iskontaya tabi tutulması gerekirken iskontosuz hesap yapılması dairemiz uygulamalarına uygun değildir. Faiz olay tarihinden itibaren yürütüldüğüne göre, işlemiş ve işleyecek devre zararları olay tarihi itibarı ile iskontaya tabi tutulmalıdır.
3- Hesap raporunda davacıya her ay sabun ve altı ayda bir de havlu verildiği dikkate alınmıştır. Şayet bu malzemeler işyerinde kullanılmak üzere veriliyorsa zarar hesabında dikkate alınmaması gerekir. Bu yönün aydınlığa kavuşturulmamış olması doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 4.5.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.