 |
T.C.
Y A R G 1 T A Y
9. Hukuk Dairesi
E. 1993/4330
K. 1993/15029
T. 22.10.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İŞAKTİ
FESİH
KARAR ÖZETİ:1475 sayılı İş Kanununun 18. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 17. maddesinde gösterilen ahlak ve iyiniyet kurallarına uymayan hallere dayanarak, işverene tanınan akti fesih yetkisi, işverenin bu durumu öğrendiği günden başlayarak altı işgünü geçtikten ve herhalde filin vukuundan itibaren bir sene sonra kullanılamaz. Süreler hak düşürücü sürelerden olup, hakim tarafından kendiliğinden dikkate alınması gerekir.
(1475 s. iş K. m. 17, 18)
Davacı, ihbar ve kıdem tazminatıyle yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacının, hizmet akti, 19.8.1990 tarihinde viziteye çıkmadan ve usulsüz olarak 2 günlük rapor almak suretiyle işvereni aldattığı, bu davranışın doğruluk ve bağlılık kurallarına uymadığı gerekçesi ile iş Kanununun 17/II-d maddesi uyarınca 26.2.1992 tarihinde feshedilmiştir.
1475 sayılı iş Kanununun 18. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 17. maddesinde gösterilen ahlak ve iyiniyet kurallarına uymayan hallere dayanarak, işverene tanınan akti fesih yetkisi, işverenin bu durumu öğrendiği günden başlayarak 6 işgünü geçtikten ve herhalde fiilin vukuundan itibaren bir sene sonra kullanılamaz. Bu hükümde sözü edilen süreler hak düşürücü sürelerden olup, hakim tarafından kendiliğinden dikkate alınması gerekir. Az yukarıda da belirtildiği üzere, somut olayda fesih sebebi 19.8.1990 tarihinde alınan iki günlük usulsüz rapor dayandırılmıştır. Fesih işlemi ise bir yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 26.2.1992 tarihinde gerçekleştirilmiştir. Bu nedenle gerçekleşecek ihbar ve kıdem tazminatına hükmedilmesi gerekirken, anılan yön gözden kaçırılarak bu isteklerin reddi, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
S o n u ç Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten, (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.10.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
