 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/17107
Karar No: 1994/4716
Tarih: 28.03.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem ve sendikal tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davacı, davalıya ait gemide 7.11.1963-26.3.1968 tarihleri arasında çalıştıktan sonra istifa etmek suretiyle iş aktini kendisi feshetmiştir. Deniz İş Kanunu'nun 20. maddesinde işçinin hangi hallerde iş aktinin sona ermesi halinde kıdem tazminatı isteyebileceği sınırlı bir biçimde gösterilmiştir. Bu hüküm emredici nitelikte olup, aynı Kanun'un 51. maddesinde bu hükme aykırı davranış cezai müeyyideye bağlanmıştır. İş aktinin istifa ile sona ermesi halinde işçi kıdem tazminatı isteyemez. İş aktinin kıdem tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek şekilde sona ermesi halinde bu hizmet süresi kıdem tazminatı hesabında dikkate alınamaz. Gerek 1475 sayılı İş Kanunu hükümlerine ve gerekse benzer hükümleri içeren Deniz İş Kanunu hükümlerine ve Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, işçinin iş aktinin, kıdem tazminatı ödenmesini gerektirmeyecek bir şekilde sona ermesi suretiyle geçen hizmet süresi, işçi, ister kamu isterse özel kesimde çalışmış olsun kıdem tazminatının hesabında dikkate alınamaz. Bu nedenle davacının 1963-1968 tarihleri arasındaki istifa ile sona eren hizmet süresine ilişkin kıdem tazminatı isteğinin reddine karar verilmelidir. Mahkemece aksine düşünce ile hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.3.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.