 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 1993/15540
Karar No: 1993/19400
Tarih: 28.12.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatı ile ikramiye alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelemesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 28.12.1993 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına avukat Vehbi Ünal ile karşı taraf adına Av. Nihat Aksoy geldiler. Duruşmaya başlanacak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Dosyadaki bilgi ve belgelere Bölge çalışma Müdürlüğü tesbitlerine tanık anlatımlarına ve özellikle davacı ve arkadaşlarının işverene verdikleri 30.10.1992 tarihli dilekçe içeriğine göre, fazla çalışma konusunda taraflar arasında uyuşmazlık çıktığı, davacı ve arkadaşlarının fazla çalışma yapmak istemedikleri, ancak işverenin bu konudaki ısrarlı tutumu nedeni ile ağır işkoşulları altında çalışamayacaklarını bildirerek işi bıraktıkları anlaşılmaktadır. Böylece iş akdinin ağır iş koşullarının düzeltilmesinin işveren tarafından kabul edilmemesi nedeni ile eylemli olarak davacı tarafından bozulduğunun kabulü gerekir. Gerçekten, kural olarak işçi muvafakatı olmadıkça fazla mesai yapmaya zorlanamaz. Bu durumda, ihbar tazminatına ilişkin isteğin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 25.000 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.12.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.