 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1993/12002
K. 1994/779
T. 27.1.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
. . İŞ YERİNİ DEVRETME
KIDEM TAZMİNATI
MUTESELSİL SORUMLULUK
KARAR ÖZETİ: 1475 sayılı İş Kanununun 14. maddesinin 2. fıkrasına göre, işyerini devreden davalının kıdem tazminatından sorumluluğu, devir tarihindeki-çalıştırılan süre ve devir esnasındaki işçinin ücret seviyesi ile sınırlıdır. Emredici nitelikteki bu hüküm dikkate alınmaksızın tüm süre ve son ücret üzerinden diğer davalı ile birlikte müteselsilen sorumlu tutulmuş olması isabetsizdir.
(1475 5. İş K. m. 14/2)
Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir,
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Meysu-Meyvesuyu ve Gıda Sanayi AŞ.'nintüm temyiz itirazları ile diğer davalı Garipsu Meyvesuyu Fabrikası »Garipçe Köyü Kalkınma Kooperatifi'nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacı işçinin 4.5.1976 tarihinden beri çalıştığı, işyerinin 30.7.1986 tarihli kira sözleşmesi ile Meysu AŞ.'ye devredildiği anlaşılmaktadır. 1475 sayılı İş Kanununun 14. maddesinin 2.fıkrasına göre, işyerini devreden davalı Garipsu'nun kıdem tazminatından sorumluluğu, devir tarihindeki çalıştırılan süre ve devir esnasındaki işçinin ücret seviyesi ile sınırlıdır. Emredici nitelikteki bu hüküm dikkate alınmaksızın davalı, Garipsu'nun da tüm süre ve son ücret üzerinden diğer davalı Meysu ile birlikte müteselsilen sorumlu tutulmuş olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle(BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.1.1994 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
İş Kanununun 14/2. maddesinde, işyerinin el değiştirmesi halinde işlemiş kıdem tazminatından her iki işverenin sorumlu olduğu belirtilmiştir. Devreden işverenin devir tarihindeki ücret ve çalıştırdığı süre ile sınırlı olarak sorumlu olacağına dair ikinci cümledeki hüküm işçiye karşı dermeyan edilemez. İşçi ye karşı her iki işveren müştereken ve müteselsilen sorumludur. Sınır getiren hüküm ise, iki işveren arasında ancak rücuda söz konusu olur. Aksini düşünmek işçiyi mağdur edecekşekilde işyeri devirlerine neden olabilir ki kanun koyucunun böyle bir amaca yönelik düzenleme yapması düşünülemez. Bu nedenle sözkonusu hükmü aksi şekilde yorumlayan çoğunluk görüşüne katılmıyorum.
Engin DOĞU
Üye
