 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1992/9486
K. 1992/10794
T. 5.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİ
ZAM FARKINDAN DOĞAN ALACAK
ÖZET Davacının kendi isteği ile TDI. TAŞ. Genel Müdürlüğü'ne geçtiği, gerek davalının (DB. DN. TAŞ. Gn. Md.) ve gerekse yeni görev aldığı işyerinin ayrı tüzel kişiliklere sahip olduğu, her iki şirketin farklı TIS. 'lerinin tarafı bulundukları ve bir işletme kavramı içinde bulunmadıkları, davalı ile yapılan 71715. 'nin imzalanması tarihinde davacının davalıya ait işyerinde çalışmadığı anlaşılmaktadır. Bütün bu nedenlerden dolayı, davacının TİS.'den yararlanarak zam farkını almasına olanak bulunmamaktadır.
(2821 s. Sendikalar K. m. 9)
Davacı, zam farkından doğan alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı, davalı işletmede işçi olarak çalışmakta iken verdiği dilekçe ile T. Denizcilik İşletmesi TAŞ.'ne naklini istediğini, bu talebinin kabulü ile naklinin gerçekleştirilerek T.D.İ. TAŞ.'de çalışmaya başladığını, bu sırada davalı işletme ile kendisinin üyesi bulunduğu T. Denizciler Sendikası arasında 13. dönem TIS. akdedildiğini, bu sözleşmenin yürürlük tarihine göre TIS'nin kapsamında kalan çalışmasından dolayı TIS. haklarının kendisine verilmesi gerektiğini ileri sürerek talepte bulunmuştur.
Davalı ise verdiği cevapta, TISnin imzalandığı tarihte davacının işyerinde çalışmadığını, imzadan önce TDİ. Genel Müdürlüğü'nde görev almak üzere işyerinden ayrıldığını, her iki şirketin ayrı tüzel kişilikleri bulunduğunu ve farklı TİS.'nin tarafı olduklarını sözü edilen TIS.'nin (Yararlanma) kenar başlıklı geçici 1. maddesinden de yararlanamayacağını bildirerek davanın reddini istemiştir.
iddia, savunma ve tüm dosya içeriğinden, davacının kendi isteği ile TDİ. Genel Müdürlüğü'ne geçtiği, gerek davalının ve gerekse yeni görev aldığı TDI. Genel Müdürlüğü'nün ayrı tüzel kişiliklere sahip olduğu, her iki şirketin farklı TİS.'lerinin tarafı bulundukları bir işletme kavramı içinde bulunmadıkları, davalı ile yapılan TİS.'nin imzalanması tarihinde davacının davalıya ait işyerinde çalışmadığı hizmet aktinin sözleşmenin geçici 1. maddesinde gösterilen nedenlerden herhangi biri ile de sona ermiş olmadığı anlaşılmaktadır. Bütün bu nedenlerden dolayı ve 2821 sayılı Kanunun 9. maddesi hükmü karşısında davacının TİS.'den yararlanmasında olanak bulunmadığı geçici 1. maddesinde buna yer vermediği cihetle davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmiş olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 5.10.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
