 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/9143
K: 1993/3983
T: 11.03.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, idare vekili, iş kazasında sakatlanan işçiye yapılan masrafın olayda kusuru olan davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı S.C. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Dava, bir okulun tadilat ve onarımı işini yüklenen S.C.'nin taşeronu N.B. tarafından kurulan marangozhanede çalışırken uğradığı bir iş kazası sonucu meslekte kazanma gücünü kaybeden işçi İ.Ö.'ye M.E.B.'ce mahkeme kararı uyarınca ödenmiş olsa maddi ve manevi tazminatın davalılardan rücuan tahsili istemine ilişkindir. Bu davada taraf olan davacı M.E.D. ile davalılar müteahhit S.C. ve taşeronu N.B. arasında bir hizmet akti ilişkisi mevcut değildir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 1. maddesine göre, işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında çıkma ve hizmet akdinden doğan uyuşmazlıklar İş Mahkemeleri'nde çözümlenir. Eldeki davada ise, taraflar arasında işçi, işveren ilişkisi bulunmadığı için uyuşmazlığın çözümünde İş Mahkemesi görevli değildir. Miktar itibariyle davaya Asliye Hukuk Mahkemesi'nde bakılmalıdır.
O halde, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 11.3.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
