 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1992/8841
K. 1992/11488
T. 19.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
HİZMET SÖZLEŞMESİ
GEÇİCİ GÖREV HARCIRAHI
DAİMİ GÖREV HARCIRAHI
ÖZET Davacı ya daimi görev harcırahı ödenmişse artık geçici görevden söz edilemeyeceğinden davanın reddine karar vermek gerekir.
(6245 s. Harcırah K. m. 3-4)
Davacı, harcırah alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1) Davacı, Karadon Müessesesi işyerinde çalışmakta iken girdiği sınavı kazanarak başçavuş adayı olarak TTK. Merkez Müessesesi'ne isteklerine aykırı olarak nakledildiğini, yasa gereği, görev mahalli dışına gönderilmesi nedeni ile harcırah (geçici görev yevmiyesi) verilmesi gerekirken, verilmediğini iddia ederek geçici görev yevmiyesi istemiştir.
Davalı ise, zamanında davacının kursa gönderildiğini, ancak kurs süresi uzayacağı için merkez müessesesine nakledildiğini ve kendisine nakil harcırahının da tam olarak ödendiğini, kurs bitiminde ihtiyaç duyulan yerlerde istihdam edileceklerini ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Açıklandığı üzere gerek davacının, gerekse davalının beyanlarından davacının Karadon'daki işyerinden TTK. Merkez Müessesesi'ne nakledildiği anlaşılıyorsa da bu nakil keyfiyeti belgelerle tereddüde yer bırakmayacak bir şekilde tesbit edilip ortaya konulmuş değildir. Şayet, böyle bir nakil mevcutsa ve davacıya daimi görev harcırahı ödenmişse artık geçici görevden söz edilemeyeceğinden davanın reddine karar vermek gerekir. Bu yolda gerekli araştırma ve inceleme yapılmadan geçici görev yevmiyesine karar verilmiş olması doğru değildir.
2) Eğer davacı Karadon'daki işyerinden Merkez Müessesesine nakledilmişse o takdirde, geçici görev yolluğu alması gerekir. Ancak, davalı Karadon'Ia Merkez Müessesesi arasında müessesece araç temin edilmiş bulunduğunu, davacının bu araçlardan yararlandığını ve öğle yemeklerinin de, Merkez müessesesince karşılandığını bildirmiştir. Şayet davacı sabahları İdare aracıyla merkez işyerine gitmekte ve akşamları Karadon'a dönmekte ve öğle yemekleri de idarece karşılanmakta ise, geçici görev yolluğu hesabının ona göre yapılması gerekir. Bu yönden de yeterli bir açıklık getirilmeden geçici görev yolluğunun tamamına hükmedilmesi keza doğru değildir.
S o n u ç Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.10.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
