 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/7909
K: 1993/2975
T: 25.02.1993 Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, boşta kaltığı günler karşılığı ile elbise, yakacak, ücret ve ikramiye alacağını ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalıya ait işyerinde çalışmakta iken kendisine isnat edilen bir suçtan dolayı 5.8.1993 tarihinde disiplin kurulu kararıyla işine son verilmiş ve daha sonra hakkında açılan kamu davası sonunda beraat etmesi üzerine açmış olduğu önceki dava ile disiplin kurulu kararın iptaline ve ihbar ve kıdem tazminatlarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. İş Mahkemesi'nce yapılan yargılama sonunda disiplin kurulu kararın iptaline ve ihbar ve kıdem tazminatlarının davalıdan tahsiline karar verilmiştir. İşyerinde uygulanmakta olan TİS'nin mahkemece hükmedilen tazminatlardan vazgeçilmesi halinde tekrar işe alınmayı öngören hükmü uyarınca davacı işçi, kıdem tazminatından vazgeçtiğini bildirerek tekrar işyerine girmek için başvuruda bulunmuş ve böylece işyerinde çalışmaya başlamıştır.
Davacı işçi açmış olduğu bu dava ile disiplin kurulu kararı ile işten çıkartıldığı 5.8.1983 tarihinde tekrar işe başladığı 25.8.1986 tarihine kadar geçen süreye ilişkin ücretlerinin ve elbise, yakacak paralarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, istekleri kısmen hüküm altına alınmıştır.
Davacı disiplin kurulu kararı ile işine son verildiği tarihten tekrar işe başladığı tarihe kadar geçen sürede işyerinde çalışmamıştır. Çalışılmayan bu süreye alt ücret ve diğer elbise ve yakacak parası talebinde bulunamaz. TİS'nin yukarıda belirtilen hükmü, davacı işçinin tekrar işyerine alınabilmesi olanak ve koşullarını öngörmektedir. Anılan hükme dayanılarak boşta geçen süreler için ücret ve diğer işçilik hakları isteme olanağı yoktur. Bütün bu olgular gözönünde tutularak isteklerin reddine karar vermek gerekirken aksine düşünce ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.2.1993 gününde oybirliği ile karar verildi.
|