 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/732
K: 1992/6121
T: 05.06.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası ile hafta tatili gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendelerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Her ne kadar davalı yöneticinin davacı hakkında müessir fiilden açmış olduğu şahsi ceza davası takip edilmemesi nedeniyle düşmüş, tehdit suçundan açılan kamu davası ise delil yetersizliğinden beraatle sonuçlanmış ise de; olayın cereyan tarzında ve tüm dosya içeriğinden davacının kapıcılık görevini ifa ederken davalı yöneticiye ve hatta eşine sataştığı anlaşılmaktadır. Buna göre davalı davacının hizmet aktini fesihte haklı olduğundan davacı ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamayacağı cihetle bu hak türlerine ilişkin isteklerin reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde aksine hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Davalı son aylara ait bazı ödeme makbuzları ibraz etmiştir. Bu makbuzlar üzerinde durulup, değerlendirme yapılmadan ücret alacağının tamamına karar verilmiş olması da doğru değildir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 5.6.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
