 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/6342
K: 1992/7253
T: 23.06.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- TİS'de giyim eşyası başlığı altında, işçilere verilmesi öngörülen eşyalardan bazılarının işyerinde giyilmesi gereken, iş eşyaları olduğu anlaşılmaktadır. İş eşyaları, sosyal yardım niteliğinde olmadığından, kıdem gereken, iş eşyaları olduğu anlaşılmaktadır. İş eşyaları, sosyal yardım niteliğinde olmadığından, kıdem ve ihbar tazminatlarında hesaba dahil edilemez. Sadece yardım niteliğinde olan eşyaların hesaba dahil edilmesi gerekir. Havlu ve sabun gibi verilen malzemelerde işyerinde kullanılan eşya niteliğindedir. O halde, işyerinde giyilebilecek ve kullanılabilecek eşyalarla, yardım niteliğinde olanlar, ayrılıp, az önce gösterilen esas dahilinde, hesap yapılmak ve ona göre hüküm tesis etmek gerekirken böyle bir inceleme ve ayrım yapılmaksızın, tamamının ihbar ve kıdem tazminatı hesabına, yansıtılması doğru değildir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 23.6.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
