 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1992/5631
K: 1992/1092
T: 06.10.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 6.10.1992/Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmediğinden incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, 7.3.1990 tarihinde sendika yönetiminde görev alması nedeniyle işyerinden ayrılmıştır. 10.6.1991 tarihinde de kendi isteğiyle sendikadaki görevinden çekilerek eski işyerine işe alınmasını talep etmiştir. Bu isteği işverence reddedilince bu davayı açarak ihbar ve kıdem tazminatı talep etmiştir. Mahkemece davacının işyerinde geçmiş olan önceki hizmetleri toplamına göre ve 11.6.1991 başvuru tarihindeki ücrete göre ihbar ve kıdem tazminatı hesaplanarak hüküm altına alınmıştır ki mahkemenin bu şekilde hüküm tesis etmiş olması doğrudur. Ancak hüküm altına alınan kıdem tazminatı için davacının iş için işverene başvuru tarihi olan 11.6.1991 tarihinden mevduata uygulanan en yüksek mevduat faizine karar vermek gerekirken geriye gidilerek davacının sendikada görev almak üzere işyerinden ayrıldığı tarihten itibaren faiz yürütülmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, 6.10.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
