 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E. 1992/5444
K. 1992/10588
T. 29.9.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI
İŞYERİNDE İÇKİ ALEMİ YAPILMASI
HİZMET AKTİNİN FESHİ
ÖZET İşyerinde bekçi olarak çalışan davacı; 23.11.1990 günü diğer bekçi arkadaşları ile birlikte gece nöbetinde, işyerinde içki alemi yaptıkları anlaşılmıştır.
İşveren, davacının eylemini 6-7 Aralık 1990 günü öğrenmiş ve hizmet akdini İş Kanununun 18. maddesinde öngörülen altı iş günü süresi içinde feshetmiştir.
Böyle olunca, işveren fesihte haklı olup, davacı ihbar ve kıdem tazminatı isteyemez. Bu isteklerin reddine karar vermek gerekirken kabulü doğru değildir.
(1475 s. İş K. m. 18)
Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatının Ödetilmesi. davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
İşyerinde bekçi olarak çalışan davacı, 23.11.1990 gününü 24.11.1990 gününe bağlayan gece nöbetinde diğer gece bekçileriyle birlikte Önce kendi evine gittikleri, oradan içki temin edip, içlerinden birisi de kadın arkadaşını aldıktan sonra işyerine döndükler ve işyerinde içki alemi yaptıkları, bunun haber alınması üzerine işverence haklarında soruşturmaya başlandığı ve tahkikatın genişletilmesi sırasında 6.12.1990 ve 7.12.1990 günleri ifadesine başvurulan diğer bekçiler tarafından davacının da birlikte bulunduklarının ifade edilmesi üzerine 10.12.1990 tarihinde davacının da hizmet akdinin feshedildiği anlaşılmaktadır. Olay bu cereyan şekline göre işveren davacının eylemini 6-7 Aralık 1990 günü öğrenmiş hizmet akdinin de İş Kanununun 18. maddesinde öngörülen altı iş günü süre içinde feshedilmiştir. Böyle olunca işveren fesihte haklı olup, davacı ihbar ve kıdem tazminatı isteyemeyeceğinden bu isteklerin reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 250.000 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.9.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
